- Didare To
- May 9
- 6 min read
تصاویر از دیدار تو
انتخاب شجاعانه یک بازمانده نوجوان آزار جنسی
«آگاهی‌بخشی جنسی»
داستان حقیقی از بلندپروازی و شجاعت دختر ۱۳ساله قربانی تجاوز
که در یک روستا، سبب شده دختران دیگر نیز از او الهام بگیرند
تحصیل کنند و حتی شیوه‌ی لباس پوشیدن‌شان را تغییر دهند.
او اکنون سخنگوی کمپین
Standwithher
(کنارش بایست) است.
سه مرد که در سال ۲۰۱۷ به دختر نوجوانی در شمال شرقی هند
تجاوز گروهی کرده بودند،
هر کدام به ۲۵ سال حبس محکوم شدند
این حکم سنگین دادگاه، فرهنگ حاکم بر روستا را تغییر داد
مانجال نام مستعار این دختر ۱۳ ساله است که پس از این اتفاق
با حمایت و همراهی خانواده‌اش به دادگاه شکایت برد
آن‌ها ۱۴ ماه منتظر ماندند و از سوی مردم روستا طرد و تهدید شدند
اما در نهایت عدالت تحقق یافت و مانجال پیروز دادگاه بود.
داستان این واقعه و شکایت مانجال در فیلم مستند
«کشتن یک ببر» (To Kill A Tiger) به تصویر کشیده شده است.
این فیلم که ساخته نیشا پاهوجا است
در جشنواره‌ی اسکار در سال ۲۰۲۲ به‌عنوان بهترین مستند بلند برگزیده شد.
پس از تجاوز به مانجال، رنجیت، پدر مانجال که از کشاورزان این روستاست
از سوی همسایه‌های‌شان تحت فشار بود
که دخترش را به ازدواج یکی از متجاوزانش در آورد
تا از آبروریزی در روستا جلوگیری شود.
اما رنجیت از دخترش حمایت کرد، حق‌طلبی کرد
و در دادگاه پیروزی نصیب‌شان شد.
همسایه‌ها پس از حکم دادگاه اعتراف کردند که اشتباه کرده بودند.
نتیجه این حکم تاریخی سبب شد فرهنگ مردسالار روستا تغییر کند
و مردان و پسران از تمسخر و تحقیر زنان و دختران دست کشیدند.
رنجیت که هنوز در روستای جارکند با همسرش جاگانتی
و سه فرزند کوچکترش زندگی می‌کند
به گاردین می‌گوید:
« شدت این حکم مردان روستا را تکان داد؛
آن‌ها آن را در وجود خود احساس کردند.
این حکم به آن‌ها درس بزرگی داد که چگونه باید به‌عنوان مرد
با زنان رفتار کنند.
آن‌ها نحوه برخوردشان با زنان و نگاه‌شان به زنان و دختران را
تغییر داده‌اند؛ امنیت در روستا بهبود یافته است.»
مانجال اکنون ۲۱ سال دارد و در سال سوم دوره کارشناسی پنج ساله
در رشته‌ی زبان هندی درس می‌خواند.
او به مد و رقص علاقه بسیاری دارد و آرزو دارد بازرس پلیس شود.
اگر او به آرزویش برسد اولین بازرس پلیس زن روستای جارکند است.
او با این شغل می‌خواهد به جامعه کمک کند.
بلندپروازی و شجاعت او در روستا سبب شده دختران دیگر نیز
از او الهام بگیرند و تحصیلات خود را ادامه بدهند
و شیوه‌ی پوشش لباس خود را نیز تعیین کنند.
کمپین «کنارش بایست»
Standwithher
پس از نمایش مستند «کشتن یک ببر» در روز جهانی زنان،
مؤسسه سیاست‌گذاری دانشگاه هاروارد میزبان نشستی
با حضور نیشا پاهوجا، کارگردان این فیلم، آمیتا ویاس،
استاد دانشگاه جورج واشنگتن، و ضیاءالدین یوسف‌زی،
هم‌بنیان‌گذار بنیاد ملاله بود.
در این نشست درباره‌ی کمپین
اهمیت آن در ترویج برابری جنسیتی گفت‌وگو شد.
مانجال اکنون سخنگوی کمپین
Standwithher
(کنارش بایست)
کارزار ابتکاری جهانی
به سوی دستیابی به عدالت جنسیتی است.
این کمپین از دیگران دعوت می‌کند
تا به سیاست‌هایی که حقوق و امنیت زنان را تضعیف می‌کنند
بیندیشند و نقش مهمی که مردان و پسران می‌توانند در حمایت
از برابری جنسیتی ایفا کنند را برجسته می‌کند.
مانجال. درباره‌ی این کمپین
به گاردین می‌گوید:
« این کارزار در مورد حضور بازمانده‌گان و گوش دادن به داستان آن‌ها
و اطمینان از داشتن منابع و تشویق آن‌ها
برای صحبت درباره خودشان است.
امیدوارم به افراد بیش‌تری دسترسی پیدا کنم
و آگاهی را در مورد موضوع
[خشونت مبتنی بر جنسیت]
گسترش دهم؛ نظام حقوقی باید بازمانده‌گان را تشویق کند
که افشاگری کنند.»
این کمپین تأکید دارد که هر فرد،
با استفاده از استعدادها و حرفه‌‌ی خود،
می‌تواند به حمایت از زنان و ارتقای حقوق آن‌ها کمک کند.
برای مثال، دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد
در روز جهانی زنان، فعالیت‌های مدافعان حقوق زنان
در سراسر جهان را به نمایش گذاشت و دیگران را تشویق کرد
تا به این حرکت بپیوندند و نقش خود را در حمایت از حقوق زنان ایفا کنند.
شایان ذکر است که نام مشابه این کمپین،
«Stand Beside Her»
نیز وجود دارد که هدف آن ایجاد جهانی است
که در آن همه زنان و دختران به خاطر
استعدادها، توانایی‌ها و یگانه‌گی‌شان مورد تقدیر قرار گیرند.
پاهوجا
که این کمپین را ماه گذشته راه‌اندازی کرده است
می‌گوید کمپین StandWither که تقریباً دو سال
پس از انتشار اولیه مستند، راه‌اندازی شد،
به دلیل «جهانی بودن» رویدادهای فیلم همچنان موضوعیت دارد.
پاهوجا می‌گوید
راه‌اندازی این کمپین سه هدف دارد:
حمایت از بازمانده‌گان
و سازمان‌های بازمانده‌گان.
کار کردن با مردان و پسران برای درک این‌که
«پدرسالاری یک زندان است».
و ایجاد یک برنامه آموزشی ضد خشونت مبتنی بر جنسیت
که تا ۵۰ هزار مدرسه در ایالات متحده را پوشش دهد،
پیش از این‌که در سطح جهانی گسترش یابد.
او می‌گوید:
من می‌دانستم که این داستان پتانسیل اتحاد مردم را دارد.
چیزی که مانجال به‌دست آورد این بود که شرم را تغییر داد.
او شرم را به جایی که به آن تعلق داشت منتقل کرد.
مانجال و پدرش پس از مدتی
از ایالات متحده آمریکا به هند بازخواهند گشت.
جایی که مانجال به ائتلاف بازمانده روبان نارنجی می‌پیوندد،
گروهی که برای به چالش کشیدن تابوهای اجتماعی و فرهنگی
که بسیاری از افراد را از گزارش خشونت جنسی در هند بازمی‌دارد،
تشکیل شده است.
نام گروه از نوارهایی الهام گرفته شده است
که مانجال در صحنه ابتدایی
«کشتن یک ببر»
در حال گره زدن به موهایش دیده می‌شود.
در فیلم آن‌ها نمادی از معصومیت و جوانی او هستند.
امروز آن‌ها به نماد قدرت او تبدیل شده‌اند.
در سراسر جهان، ۷۳۶ میلیون زن، تقریباً از هر سه نفر،
یک زن، حداقل یک بار در طول زندگی خود
خشونت فیزیکی یا جنسی را تجربه کرده‌اند
و هر ۱۰ دقیقه یک زن یا دختر کشته می‌شود.
در هند هر ۱۶ دقیقه یک زن مورد تجاوز جنسی قرار می‌گیرد
و ۸۰ درصد از این موارد گزارش نمی‌شود.
تجاوز در ایران:
محدودیت‌های قانونی و عدم شفافیت
هیچ برآورد دقیقی از میزان تجاوزهای جنسی در ایران
به‌طور سراسری و مداوم وجود ندارد.
در سال‌های گذشته چند مطالعه موردی و محلی در این باره
صورت گرفته اما نمی‌توان آن را به کل کشور تعمیم داد.
قانون خانواده نیز ایرادهایی دارد
و تجاوز به گسترده‌گی آن‌چه در کشورهای غربی محسوب می‌شود
در قانون اساسی در نظر گرفته نشده است.
سعید مدنی،
جامعه‌شناسی که اکنون برای سومین بار
از دی ۱۴۰۱ در زندان به سر می‌برد
در مصاحبه‌ای که سال ۱۳۹۹ با سایت عصر ایران داشت
درباره معضل قانونی و فرهنگی تجاوز جنسی در ایران گفت:
در قوانین جاری اثبات تجاوز و عدم رضایت زن دشوار
و در بسیاری موارد حتی ناممکن است.
بنابراین احتمال این‌که با مطرح‌شدن یک دعوای حقوقی،
زنان موفق شوند تجاوز را اثبات کنند، بسیار کم است؛
بنابراین هم از جهت اجتماعی و هم حقوقی انگیزه‌ی گزارش تجاوز پایین است.
ضمن این‌که می‌دانیم دختری که اعلام کند مورد تجاوز قرار گرفته
در تمام طول زندگی‌اش برچسب و انگی می‌خورد
که امکان بازگشت به زندگی عادی را برای او خیلی سخت می‌کند.
به‌گفته سعید مدنی
حدود بیش از ۸۰ درصد از تجاوزها گزارش نمی‌شوند
و بیش‌ترین آمار گزارش‌شده مربوط به استان تهران است،
با حدود ۱۶۵۰ مورد جرم جنسی در سال.
قوانین ایران در زمینه‌ی روابط زناشویی،
مرد را در موقعیت برتری قرار می‌دهد
و پدیده‌ای به نام تجاوز در روابط زناشویی را به رسمیت نمی‌شناسد.
تنها در موارد معدودی که زن بر اثر تجاوز همسر
دچار آسیب جدی جسمی شود، می‌تواند شکایت کند.
بنابراین با توجه به عدم گزارش‌دهی بسیاری از موارد
و محدودیت‌های قانونی،
ارائه تصویر دقیقی از وضعیت تجاوز به زنان در ایران دشوار است.
همزمان وجود جریان‌های اسلامی افراطی در ایران،
راه را برای کنشگری سراسری فعالان حوزه زنان درباره‌ی
خشونت جنسی و آگاهی‌بخشی و توانمندسازی مسدود می‌کنند.
پایان مطلب
——***——
پس از اعاده دادرسی، حکم هشت سال زندان
سعید مدنی،
جامعه‌شناس و نویسنده‌ی زندانی، به چهار سال حبس کاهش یافت.
سعید مدنی که به اتهام «تشکیل گروه معاند نظام» محکوم شده بود،
هم اکنون در زندان دماوند به سر می‌برد.
مصطفی نیلی، وکیل او اعلام کرد
که این کاهش حکم پس از رسیده‌گی مجدد در دیوان عالی کشور
صورت گرفته است.
مدنی در فروردین ۱۴۰۳ از اوین به دماوند تبعید شد،
اقدامی که وکیلش آن را خلاف قانون دانست.
او پیش‌تر در سال ۱۴۰۱ به اتهامات امنیتی بازداشت
و محکوم شده بود و در گذشته نیز سابقه بازداشت‌های متعدد دارد.
سعید مدنی
پژوهش‌هایی در زمینه‌های فقر، اعتیاد، خشونت علیه زنان
و مسائل اجتماعی ایران منتشر کرده است.
منبع رادیو زمانه
Comentarios