از هر دری سخنی

کام مروارید از لای سینه‌ی صدف زیر بال‌هایِ رویائی‌اش ترا به‌ماه می‌برد هوس رنگِ ،زیبائی، می‌گیرد هم‌دلیِ بادام با ساقه مهربانیِ شیار...

‌خورشید  بوسه زد  به‌‌خوشه‌ی ستاره‌گانِ تک،‌تکِ خواهش‌‌های پاک باخته‌ام  فهمیدم لذت بوسه را آن‌گاه که قطره‌‌‌هایِ باران تشنه‌گیِ خاک را...

معصومانه‌تر از کبوتران محو تماشایِ معبد پریان خیره می‌مانم الهه‌ی هوس نگاهم را به‌چشمانش پیوند می‌زند می‌بینم‌ فراپیش را چه‌گونه گرمایِ...

الف آرزو آرزوبافی‌ِ قلم با رویاهایِ خواب و بیداری دوات جوی‌بارم آن می‌کند که شانه‌ی هوس‌انگیز سرانگشتانت با گیسوانِ من قلم هرچه...