از هر دری سخنی

ﺳﺮﻣﺎﯼ ساحل ﺩﺭ ﺯﻻﻝ ﮔﯿﺴﻮﺍﻧﻢ ﺟﺎری‌ست ﮐﻪ ﻣﯿﺎﻥ ﺩﻭ ﮐﻮﻩ ﻧﻘﺮﻩ‌ﻓﺎﻡ ﮔﺮﻣﺎﯼ ﺳﯿﺐ ﺭﺍﺑﺸﻨﻮﺩ ﺩﺭ ﺯﻻﻝ ﺷﺎﻧﻪ‌ﻫﺎﯾﻢ ﺟﺎﺭﯼ‌ﺷﺪﻥ ﺗﺮﺍ می‌‌بینم ﺩﺭ آﯿﻨﻪ‌ی ﻗﻄﺮﻩ‌ﻫﺎ...

ﻣﻦ‌ﻭﺗو. ﺑﺎﺑﺎﺩ ﺑﻠﺮﺯﯾﻢ ﻫﻨﮕﺎمی‌که ﺑﺮگ‌ها را ﺩﺭﺍﻏﻮﺵ ﻣﯽ‌ﮔﯿﺮﺩ ﺑﺎ ﺷمع به‌ﻗﺼﻪ‌های ﺷﺐ ﮔﻮﺵ ﻓﺮﺍ ﺩﻫﯿﻢ ﺑﯽ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﭘﯿﺸﯿﻦ‌ﻭﭘﺴﯿﻦ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺷﺒﻨﻢ ﮔﻞ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﺮﺍﺯﻭ...

گمنام ﺭﻭﺑﺮﻭﯼ ﺗﻮ ﺍﮔﺮ ﺑﻨﺸﯿﻨم ﻭﻩ ﭼﻩ ﺍﯾﺜﺎﺭ ﺻﺪﯾﻘﯽ‌ﺳﺖ ﺧﺪﺍﺭﺍ ﭼﻪ ﺷﮑﻭﻫﯽ ﺩﺍﺭﺩ ﻟﺤﻈﺎﺗﯽﮐﻪ ﺩﻟﻢ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺑﯽﺑﺎﮎ میﺗﭙﺪ ﺩﺭ ﮔﺮﻭ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﻭﻩ ﭼﻪ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﭘﺎﮐﯽ...

؛ ماه معنا می‌دهد مرا ؛ ... و قتی خودم را رها کردم درون آغوشت پرنده ای آوازمی‌خواند و درآسمان، غريبه ماند آنقدر چرخيد وچرخيد تا دوباره به...