از هر دری سخنی

زنجیره‌ی آغوش  همه چیز سر جای خودش بود: طعمِ ناب تصنیف، عطرِ گرمِ شیر در رگ‌کرده‌گیِ پستان‌های خواهش سنگینیِ قدبالای خوش دانه‌ باران در...

بامداد رسیدن من به معشوق‌واره‌گی همچون آمیزش خورشید و دریا در سحرگاهان است. من هر بامداد، آوای نی را می‌شنوم که هوای مرا سر می‌دهد....

نفس‌‌های دل‌تنگی برای لمس دستانت  چون سپیده‌ی صبحِ روشن و آرام  و طعم نگاه‌ات چون مهمان جادوئی فانتزی‌های شبانه‌ ام دلم تنگ می‌شود...

مخمل نسیم نفس‌هایت  به ،، شدن ،، در لحظه مانند است ریزش شعری‌ می‌ماند به‌گیسوانم  که بیدارشان می‌کند رنگ سینه‌ام  عوض می‌شود  مرا به‌باغ...