- Didare To
- Feb 7
- 1 min read
الف‌با
چینیائیِ مهتاب
آینه بر تراویدن خیال تو،
در راز نقره‌ایِ لحظه‌ها می‌گیرد
گرمای سرانگشتانت
لطیف‌ترین غزلی‌ست
که هر واژه‌اش،
عطرِ شکوفه‌های نخستینِ بهار را دارد
خودم را زیباتر می‌بینم در نوازش آن‌ها
که همگام‌اند با قلبت.
نسیم خواهش می‌وزد
در باغ لیمو‌های نورسیده‌ام
در انتظار ساقه‌ی بهارتر از نسیم
با دو حلقه‌ی نوازش
خوش‌بخت‌ترین بی‌قراری
در طپش‌های قلب‌‌‌ام را احساس کن
تنیدن عشق
به‌تارو‌پود دل‌‌ام را ببین
زیبائی را در لرز دل‌انگیز لبان غنچه لمس کن
قلمِ آغشته به شبنم را
به بی‌اراده‌گیِ من بسپار
تا جان بگیرد،
بعد تماشا کن،
حیرت می‌کنی
که زیبائی را با کدام الف‌با می‌نویسد
رهگذر
Comments