حجم انتظار

در مرز خواب و بیداری

کدامین رویا ترا به بستر لحظه‌های من می‌آورد؟

ای آشنای تب‌آلوده‌گیِ شبان‌گاهان من

مهتاب، عطر پیرهن ترا دارد

ابعاد سکوت مهتاب

فراز نوازش در نگاه تو

پیرهن دوست داشتنه‌‌شدن

به‌اغواگری‌هایم می‌پوشاند

طعم تصنیف خواهش

 در آغوش تو 

تشنه‌گیِ پگاه،

به‌شبنم می‌ماند

از من به‌آغوش تو 

یک خیال فاصله‌است

تنِ شاخه را در بهار آغوش‌ات می‌پرورم

در صمیمیت گرمای هوس

غنچه‌های اندامم شکوفه می‌‌زنند

سبزینه‌گیِ ساحل چشمانت باغ اندامم را

آغوش‌‌تر دربر می‌گیرد

تا ساحل، امواج دریا را

ساقه در حجم وِلَرم بهار

آمدنم را ثانیه می‌شمارد

زیبائیِ تمشک میان لبانم

لب‌خند را پهنا می‌دهد

آب دل‌تنگیِ غنچه 

از سر جویبارم می‌گذرد

ترا امضاء می‌کند زیر نافم

بوی تنت را می‌پاشد

بر اندامم

رهگذر

https://www.facebook.com/didar.didareto

https://didarto.blogspot.com/