دوستت دارم

هربار به‌تو فکر می‌کنم

یکی از دکمه‌هایم شل می‌شود

انقراض آغوشم یک‌نسل به تأخیر می‌افتد

و چیزی به نبضم اضافه می‌شود

که در شعرهایم نمی‌گنجد

کافی‌ست تورا به نام بخوانم

تا ببینی لکنت، عاشقانه‌ترینِ لهجه‌هاست

و چگونه لرزش لب‌های من دنیا را به حاشیه می‌بَرد

دوستت دارم

با تمام واژه‌هایی‌که در گلویم گیرکرده‌اند

دوستت دارم با صدای بلند

دوستت دارم با صدای آهسته

دوستت دارم

و خواستن‌تو جنینی‌ست در من

که نه سقط می‌شود

نه به دنیا می‌آید

¤

براى اولين‌بار مى‌فهمم

دستى‌كه آخرين دكمه‌ها را باز مى‌كند

مى‌تواند

به بستن چشم‌ها آمده باشد

،لیلا کردبچه،