از هر دری سخنی

،میان من و تو، قلمی در لای لبانم نوشتن نگاهم در لابلای اندامم را هر بار با واژه‌ی نگفته‌ی تازه‌ای به‌شکوفتن ونوس، لب‌خند می‌زند زنبق، پشت...

دیدار آن‌گاه که طعم نفس‌هایت روی لرز اندامم سُر می‌خورند لای درزی به‌ شکوفائیِ غنچه، ترک برمی‌رارد دیدن و بوئیدن غنچه در حال باز شدن،...

،خیال، دوستت دارم چون خواب شيرين پگاه که در جورچینیِ طاقچه‌ی رویاهایت تکرار می‌شوم دوستت دارم زنانه مانند کرانه‌ای، که امواج مرا در آغوش...

پیراهن خیس‌‌ام بی‌آن‌که چیزی از عشق بداند با غنچه‌ی پستان‌هایم می‌رقصد تنها می‌داند که تو می‌آئی چگونه خواستن‌ام را نشان دهد به‌تو زییا،...